O sobie: By endurance we conquer…

O sobie: W żeglarstwie najbardziej kocham wolność, możliwość porzucenia codziennych trosk i zupełne odcięcie od problemów nieistotnych dla dalszej żeglugi. „Navigare necesse est, vivere non est necesse” – żeglowanie jest rzeczą konieczną, życie – niekonieczną…

O sobie: Uczenie innych żeglarstwa może stać się najsilniejszym bodźcem dla własnego żeglarskiego rozwoju, ale pod warunkiem, że robi się to z należytą starannością i zaangażowaniem, czyli – jednym słowem uczciwie.

O sobie: Woda jest moim ulubionym żywiołem. Żeglarstwo największą pasją. Dzielenie się nią i zarażanie nią innych jest dla mnie największą przyjemnością. Przyjemnością która każdego dnia uczy czegoś nowego, po prostu rozwija.

O sobie: Lubię wodę, wiatr i fale – płynąc pod żaglami mam to wszystko. Poza tym żeglarstwo dobrze przeżywane może pomagać również w innych dziedzinach życia. Przekazywanie pasji innym daje mi dużo satysfakcji.

O sobie: „Moje relacje z żeglarstwem (i nie tylko) można spróbować zdefiniować przez następujący cytat: Tamtego roku pan Shayo zamarzł na śmierć na lodowatym morzu. Wiosną ciężka od kwiatów gałąź zabiła jego następcę, Pana Ryoto. Kolejny spadkobierca, pan Moritake, poniósł śmierć podczas burzy, od pioruna. Po nim władzę objął pan Koseki. Powiedział: – Nie można walczyć z pogodą. W czasie jesiennych deszczy skazał na śmierć całą swoją gwardię. Konkubiny wysłał do klasztoru, wygnał kucharzy, poślubił córkę masztalerza i wypowiedział shogunowi wojnę. Pan Koseki rządził trzydzieści osiem lat. „Chmara Wróbli”, Takashi Matsuoka.”

O sobie: „Szkoda że tak późno odkryłem, że żeglarstwo to jest to, czym się chcę w życiu zajmować. Teraz muszę łączyć życie lądowe, z tym które można toczyć na wodzie. Na szczęście „wody” w ostatnich latach zdecydowanie przybywa. Nie musi to być ocean czy morze, dużą radość daje mi żeglowanie po Mazurach, szczególnie w południowej „dzikszej” części. Możliwość szkolenia i przekazywania swojej pasji to coś co mnie motywuje do ciągłego rozwoju, by robić to na jak najwyższym poziomie.”

O sobie: „Zacząłem żeglować w wieku 10 lat. Myślę że już wtedy gdzieś w środku wiedziałem że „to jest to”, to jest właśnie sposób w który chce spędzić życie. W żeglarstwie odnalazłem wszystko czego tylko szukałem i więcej. A co dokładnie? Myślę że każda osoba znajduje trochę co innego. „Na morzu wszystko można znaleźć, zależnie od tego, czego się szuka” – Joseph Conrad. Kiedyś nie rozumiałem tego cytatu. Dziś rozumiem go doskonale.”

O sobie: „Raz na objazd, raz na skrót Bo chodź się trafiają wśród Ludzi często nieźli trut Nieźli trutnie Choć mnie nieraz wkurzą i Zdrowo mi napsują krwi W sumie z nimi fajnie mi Absolutnie, absolutnie” – Wojciech Młynarski

O sobie: „Żeglarstwo to wieczna tęsknota. W morzu za domem, w domu za morzem. Zaczęło się od syna, potem zaraziłem się ja.”

O sobie: Pasja bywa zaraźliwa … dopadła i mnie. Pokochałam żagle, wiatr i morze, które nie jest tylko groźnym żywiołem, ale fascynującą potęgą. Oddając cumy, na lądzie pozostawiam wszystkie troski, zmartwienia i kłopoty. Powrót do codziennych obowiązków wydaje się taki odległy i nierealny.
Zmagając się z morskim żywiołem doznaję uczucia wolności – nic innego się nie liczy, a wspomnienia z odbytego rejsu pchają ku nowemu, napędzając mnie do dalszego działania.

O sobie: Kiedyś wysłali mnie na obóz żeglarski, no i tak mi już zostało….

O sobie: Żeglarstwo kocham za bajdewindowe przechyły, morze o wschodzie słońca, życie podporządkowane rytmowi wacht… ale także za możliwość poznawania fantastycznych ludzi i docierania w piękne, zapierające dech w piersiach miejsca. Do zobaczenia na wodzie!

O sobie: „Zaczęło się gdy jako 14-latek zdobyłem patent żeglarza – wtedy nie przypuszczałem, że kiedyś tak dużą częścią mnie, staną się wiatr i woda. Żeglowałem po jeziorach, żeglowałem po morzach, a z każdego rejsu przywoziłem dwie rzeczy, których nikt mi nie odbierze – wspomnienia i wnioski. Plany na kolejne lata? Doskonalić siebie, zarażać pasją innych i opłynąć Spitsbergen”.

O sobie: Na morzu jest spokój, morze pokazuje kim człowiek jest naprawdę – weryfikuje bez litości i nagradza tych, którzy go chcą poznać i zrozumieć. Żegluję i szkolę od wielu lat.

O sobie: Powiedzieć by się chciało za generałem Zaruskim: „Więcej żagli ! Odwińcie z rej płótna, Niechaj maszty się kładą na fali. Choć zawieja na morzu okrutna, W górę serca! – wyjdziemy z niej cali!”

O sobie: Rejsy wyprawowe to ulubiony charakter żeglarstwa, zwłaszcza w odludne lodowe krainy. Za każdym razem coś zmienia i kształtuje w człowieku.

O sobie: Żeglarstwo jest to sztuka w szerokim rozumieniu, którą ciągle trzeba rozwijać, ale która w takiej samej mierze wciąga. Oddając się raz morzu już zawsze czuje się niedosyt żagli, wiatru, klimatu jaki tworzy załoga, a także poznawania swoich barier i ich przekraczania. Ciągłe pogłębianie wiedzy, zarówno praktycznej jak i teoretycznej, zwiększa zarówno paletę barw żeglarstwa jak i każdego dnia. Pozytywny 'narkotyk’, który kształtuje osobowość.

O sobie: Czym dla mnie jest żeglarstwo? Wyzwaniem, przygodą, współdziałaniem. Polecam wszystkim 🙂

O sobie: Żeglarstwo wymaga. Wymaga wydawałoby się sprzeczności: odwagi i rozwagi, niezłomności i pokory, spokoju, ale też szybkiego podejmowania decyzji. Jednakże dzięki takiej komplementarności daje znacznie WIĘCEJ… I to właśnie podoba mi się w nim najbardziej- zawsze można więcej, mocniej, dalej… Keep calm and go sailing!

O sobie: Na wodzie budzi się moje drugie ja, człowiek morza. Dlaczego kocham żeglarstwo? To proste, bo każdy rejs dostarcza mi nowych wrażeń ale również wyzwań, bo każda załoga jest wyjątkowa i mogę poznawać ludzi ogarniętych tą sama pasją co ja.

O sobie: Morze to jednak morze…nawet gdy nazywa się Karaibskie, dlatego żeglarstwo nie znosi „bylejakości”. Wszystko musi być ZNACZY PORZĄDNIE.
Z wykształcenia jestem przyrodnikiem i urbanistą z wrodzonym zamiłowaniem do ładu przestrzennego. Jacht na wodzie pod pełnymi żaglami, albo porządnie sklarowany i zacumowany przy kei – jak nic innego – potrafią ukoić nerwy, zszargane nieładem architektonicznym każdego większego miasta.
UWAGA, żeglarstwo posiada silne właściwości uzależniające!

O sobie: Zagadka: Stworzenie wodno-lądowe, na lądzie porusza się wolno i niezgrabnie, na pokładzie szybko i zwinnie. Na sformułowanie „Melduję, dziób się zanurza…” odpowiada – „Widzę! Rufa też!” Zahartowany okaz nie stroni od kobiet i rumu, bez łajby gnuśnieje. Odpowiedź we własnym zakresie 😉

O sobie: Każdy ma jakąś wymówkę, żeby NIE pływać” – mawiał Rudolf Krautschneider wspominając, ile to się naczekał w portach na niedoszłych załogantów. Ja też mam dziś sporo wymówek wychowując dwóch młodych żeglarzy. Dla mnie o smaku żeglarskiej przygody decydują ludzie z którymi płynę.

O sobie: Swój czas wolny dzielę pomiędzy żeglarstwo, rower i góry. Jednak okazuje się że wspólny mianownik jest bardzo prosty. Wszystko wiąże się z poszukiwaniem przestrzeni, wolności i drogą przed siebie. Tak więc dobrze jest mieć cel, ale w końcu sama droga jest celem.

O sobie: Żeglarstwu poświęciłem sporo, ale otrzymałem od niego wielokrotność.
Z żeglarstwem jest jak z każdą dziedziną. To bardzo proste. Trzeba zrobić pierwszy krok, potem kilka godzin w tygodniu. Później nasilić intensywność i tak przez kilkanaście lat. Tak więc jeśli chcesz być „dobrym żeglarzem radę sobie dasz, jeśli nie toś cholernie wpadła.

O sobie: „Małżeństwo to morze do którego dotychczas nie wynaleziono kompasu” Heinrich Heine. Ja z żoną postaram się wynaleźć. Moja własne motto żeglarstwa: Żeglarze sobie pomagają.

O sobie: Skitury, turystyka wysokogórska , wspinaczka, rower a pomiędzy tym żeglarstwo. Każdy ma swoją definicje „żeglarstwa”. Dla jednych to pasja i przygoda dla innych sztuka, wolność lub po prostu sposób podróżowania .Dla mnie to dyscyplina sportu, która uczy planowania i umiejętności taktycznych, ale też zaspakaja potrzeby poznawcze, kulturalne i emocjonalne.

O sobie: Żegluję od zawsze, bo lubię. Szkolę, bo lubię, bo mam to w genach

O sobie: Żeglarstwem zarazili mnie rodzice dwadziescia lat temu. Dzisiaj fascynuje mnie w nim to, że pomimo swojej złożoności, bardzo upraszcza życie. Żeglując skupiasz sie wyłącznie na tym co dzieje się „tu i teraz”. Cały skomplikowany świat, sprawy i problemy, przestają mieć wielkie znaczenie. W ten sposób łapiesz dystans do życia. Żeglarstwo to rodzaj medytacji.

O sobie: Żeglarstwo w słowach Ernesta K. Ganna: Podróż oceaniczna na małym statku jest podjęciem ucieczki od wszystkich nadmiernych utrapień, które doprowadziły nowoczesnego człowieka do samotności (…) Morze staje się niebytem dla pragnących ucieczki, ale może być również silnym bodźcem dla niezdecydowanych. Ta przemiana zaczyna się w chwili, gdy brzeg ginie za horyzontem i tylko ocean stanowi granice świata (…).

O sobie: Spokój, opanowanie, emocje i dyscyplina tyle słów, a wystarczy powiedzieć „żeglarstwo”. Tęskniąc za wiatrem, falą i żaglem, zaczynamy tęsknic za samym sobą.

Jachtowy sternik morski, Nauczyciel Żeglowania PZŻ,

O sobie słowami Roalda Amundsena: „Przygoda to tylko złe planowanie.”

O sobie: Woda i wiatr są w moim życiu od zawsze więc, tylko kwestią czasu było połączenie pasji z pracą.

O sobie: „Nie można kontrolować wiatru ale można dostosować swoje żagle”. Ucząc innych chciałabym pokazać świat, który mnie zachwycił i do którego wracam przy każdej okazji.